Buiten adem kwam ik iets te laat bij het bushokje aan. Gelukkig, er staan nog mensen te wachten dus ik heb de bus niet gemist. Een paar minuten later komt er een overvolle bus aanrijden. Ik stap als laatste in en sta zowat met mijn neus tegen de voorruit gedrukt. “Eigenlijk kan dit niet, maar ja” zegt de buschauffeur en er volgt een diepe zucht. Ze lacht en haar blonde krullen maken een sprongetje als we over een hobbel rijden. Ik kijk haar aan en vraag: “Hoe is het om buschauffeur te zijn?” “Buschauffeur zijn is top, maar…en toen ging ze even helemaal los over haar werkgever!”
Bron: Flickr, Willekeurige foto bus
Inkijkje in de vervoersbranche
…”Er gaat hier zoveel mis. Die ‘bazen’ moeten maar eens bij ons op de bus komen kijken. Maar nee, dat doen ze niet. Of ja, ze willen wel, maar alleen als ze het niet meer zo druk hebben. En wij moeten de routes verkennen in onze eigen tijd. Dan rij je letterlijk met je auto op een vrije dag de hele route na op zoek naar gevaarlijke punten. Dus ik zeg tegen zo’n baas, dan kom je toch op je vrije dag?... En vandaag ben ik een paar minuten te laat. De pauze is zo krap dat ik zo dadelijk kan kiezen tussen plassen óf koffie halen. Soms is het nog erger. Als vrouw helemaal, je kan vast wel bedenken hoe ik er maandelijks bijzit omdat ik niet zeker weet of ik naar het toilet kan… Of laatst, toen was er een bus blijven staan op het station. Geef gewoon iedereen één bus, dan gaat het nooit fout… En die dienstregeling, chaos, ze zeggen dat er te weinig chauffeurs zijn, maar dat is een klein deel van het probleem. Och…ik kan eindeloos doorgaan. …Die bazen hebben een opleiding en daarom zijn ze belangrijk vinden ze. Er zijn ook wel leuke managers, maar die worden dan weer door anderen tegengehouden…Het gaat hier alleen om geld”.
Net als ik uit moet stappen zegt ze: “En toch blijf ik hier werken. Op de bus ben ik mijn eigen baas!”
Die laatste zin blijft in mijn hoofd rondzingen. Ik had haar graag nog langer willen spreken.
Investeer in je mensen
Ze is een gepassioneerde werknemer vol verhalen en ideeën. Je zou toch denken dat managers staan te springen om deze verhalen te horen en ze te gebruiken om de dienstverlening te verbeteren. Blijkbaar niet. Waarom niet, vraag ik me af. Eigenlijk weet ik het antwoord wel. Het vergt moed om te luisteren naar je medewerkers en het vergt nog meer moed om in co-creatie je dienstverlening te verbeteren. Je weet als manager immers niet waar je medewerkers mee komen, welke verhalen ze vertellen en welke verwachtingen voor de toekomst je aanwakkert. Bovendien, tijd is geld, dus niet doen.
Echter, de ideeën liggen júist op de werkvloer. Mijn ervaring als Storycoach is dat leidinggevenden vaak denken dat het hun taak is om met oplossingen te komen. Het is juist sterk leiderschap als je het proces van samen tot ideeën en oplossingen komen faciliteert als leider. Resultaat is dan betrokken medewerkers en een beter product/dienst. Want er is vanuit alle hoeken naar gekeken, niet alleen slechts van bovenaf. Ik kom graag een keertje koffiedrinken om samen te sparren over leiderschap. Ik help leiders die wél willen luisteren naar verhalen op de werkvloer. StoryFlow, StoryListening en StoryTelling zijn hierbij onmisbare tools voor modern leiderschap.
Vandaag staakt het streekvervoer voor een betere CAO en vermindering van werkdruk. Wat zal dat kosten?