“Hoe wil je je koffie?” We staan voor een koffieautomaat met echte bonen en veel te veel knoppen. “Gewoon zwart, koffie met koffie erin is voor mij genoeg”, zeg ik.
Samen de verbinding zoeken met een kopje koffie erbij is heel inspirerend. Ik kan het iedereen aanraden. Ga dan wel zonder verwachtingen, dan krijg je de leukste inzichten.
Zo was ik laatst bij een oud student op bezoek. Ze vertelde me dat haar autisme helemaal geen nadeel is in haar baan. Ze is juist goed in uitvoeren, vastleggen en duidelijkheid scheppen. Ik vertelde haar over mijn zoon, een echte ADHD-stuiterbal die is vastgelopen in het middelbare schoolsysteem. Ik zei: ”Het gaat altijd over wat je niet kan, maar we kunnen allemaal heel veel wel. Het is de kunst om daar juist een win win situatie van te maken. Zo van; ik leen een beetje structuur van jou, dan krijg jij van mij een beetje creativiteit. Alleen gebeurt dat heel weinig. Het is juist dáárom dat ik hier mijn werk van heb gemaakt”.
“Hoe moet ik met dat voorstellen?” vroeg ze. Ik zei: “Ik krijg organisaties en projecten in beweging door er verhalend denken op te plakken. Innovatie en creativiteit krijg je alleen voor elkaar als je ook op een creatieve manier aanstuurt. Als je klassiek lineair werkt, dan krijg je ook klassiek lineair gedrag, zeg maar. Prachtige rapporten, maar geen beweging, geen actie, geen experiment. En al helemaal geen eerlijkheid en openheid in het team. Door verhalen te delen krijg je zicht op iemands karakter en dat is meer dat de functie die iemand heeft. Als je vervolgens verhaaltechnieken durft in te zetten om tot creatieve werkvormen te komen, dan komt je team in beweging. Als mensen er zin in hebben dan gaan ze mee in de flow en trappen ze niet op de rem. En dat heeft alles te maken met jezelf kunnen zijn. Want dan durf je ook wat stoms te roepen wat vaak het begin is van een goed idee”, sloot ik mijn betoog af.
En toen kwam haar duidelijkheid scheppende kracht naar boven: “Oh, dus eigenlijk een soort van in de val lokken om open te zijn”. Die moest ik even op me laten inwerken. En ja, ze heeft gelijk. Ik geloof dat het goed is om eerlijk te delen waar je goed in bent, maar vooral ook waar je mee worstelt. Zo komen aanjagers en creatieve denkers beter tot hun recht als er vrij gedacht mag worden. De puntjes op de i zetters zeggen dan ‘ja maar…’ Frustratie voor iedereen. Terwijl het win win kan zijn. Je hebt beide types nodig in je team.
Een week later dronk ik koffie bij een andere organisatie. Ik zei: “Dus samengevat, ik lok mensen uit tot openheid. Het middel hiervoor is verhalen, verhalend denken, StoryFlow”. “Oh, dat zou hier wat zijn zeg. Wij zitten hier heel erg in ons hoofd. Soms is het best wel een beetje saai. Ik weet niet of wij het aandurven om echt te delen”. “Je blijft altijd de baas van je eigen verhaal, je deelt wat je wil delen”, gaf ik aan en bovendien zijn er nog heel veel andere verhalende werkvormen die energie en plezier geven waardoor er beweging komt. Het gaat bij mij om (psychologische)veiligheid, betrokkenheid, uitdaging en besluitvaardigheid. StoryFlow zorgt heel natuurlijk voor deze vier pijlers.
Ik kom graag een keer bij je langs. Ik weet zeker dat we wederzijds tot nieuwe inzichten komen. Ik drink graag koffie, jij misschien thee. Echte boontjes maakt me niet zoveel uit, een goed gesprek wel.